Ισλανδία

Στην Ισλανδία υπάρχει ο μύθος, πως η Εύα έλουζε τα παιδιά της  στην όχθη ενός ποταμού, όταν κάποια στιγμή της μίλησε ο Θεός και την ρώτησε αν όλα τα παιδιά της είναι εκεί, εκείνη επειδή φοβήθηκε και ντράπηκε, μιας και δεν είχε προλάβει να λούσει όλα τα παιδιά, απάντησε θετικά και έκρυψε όσα παιδιά δεν είχε λούσει. Τότε ο Θεός της είπε ότι τα παιδιά, που έκρυψε, δεν θα είναι πλέον ορατά στους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτά τα παιδιά έγιναν ξωτικά και νεράιδες, τα οποία είναι γνωστά στις σκανδιναβικές χώρες ως  “Huldre Folk”.  Σύμφωνα με τον μύθο, τα κορίτσια των Huldre, είναι πανέμορφα, αλλά έχουν μεγάλες αγελαδινές ουρές ή παρουσιάζουν ένα όμορφο παρουσιαστικό, ενώ από πίσω δεν έχουν κανένα υπόβαθρο. Με αυτό τον τρόπο εκπληρώνουν την απάτη της καταγωγής τους.

Μ. Βρετανία

Η πιο διάσημη νεράιδα (όχι μόνο στην Γηραιά Αλβιώνα, αλλά και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού), είναι η Νεράιδα των Δοντιών (Tooth fairy), η οποία αφήνει νομίσματα στα παιδιά, με αντάλλαγμα το πρώτο δόντι που θα βγάλουν.

Γνωστή επίσης είναι η υπόθεση "Cottingley Fairies", με πρωταγωνιστή τον Sir Arthur Conan Doyle, τον συγγραφέα του Σέρλοκ Χολμς. Στις αρχές του 1920, ο Doyle, που ήταν ένθερμος υποστηρικτής του πνευματισμού, ξεγελάστηκε από τις φωτογραφίες, δύο νεαρών αδελφών (την Elsie και την Fracis Wright, από το Cottingley, στο Yorkshire), που παρουσίαζαν νεράιδες να αιωρούνται στον αέρα. Οι φωτογραφίες είχαν τραβηχτεί το 1917 και τα κορίτσια, υποστήριζαν πως ήταν γνήσιες. Οι ειδικοί που τις εξέτασαν όμως είχαν αντίθετη άποψη. Τα κορίτσια δεν παραδέχτηκαν την απάτη, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, υποστηρίζοντας πως ξεκίνησε σαν φάρσα, που όμως πήρε μεγάλες διαστάσεις.  Η ιστορία αυτή έχει γυριστεί και σε ταινία.

Να'στε πάντα καλά

White Light Hawk