Στην Ευρώπη οι ιστορίες για νεράιδες είναι αρκετά διαδεδομένες, και επικεντρώνονται όμως κυρίως στην Ιρλανδία και την Βρετανία. Η Κέλτικη παράδοση βρίθει από τέτοιες ιστορίες, αλλά και η νεότερη ιστορία δεν πάει πίσω. Στα αγγλικά fairy ή faerie σημαίνει νεράιδα κι οι εκδοχές για την προέλευση τους είναι αρκετές. Η πιο γνωστή και πιο διαδεδομένη είναι, πως προέρχονται από την λατινική ρίζα “fata”, “fate” στα αγγλικά, δηλαδή μοίρα στα ελληνικά. Υπάρχει η άποψη πως προέρχονται και από το ομηρικό όνομα Φηρ, το οποίο είχαν οι Κένταυροι. Κάποιοι υποστηρίζουν πως η λέξη “fee”, που επίσης σημαίνει “fairy”, προέρχεται από την παράφραση της τελευταίας συλλαβής  της λέξης nympha, δηλαδή νύμφη. Ο αρχαϊκός όρος για τις νεράιδες είναι “fays”, Που σημαίνει μαγεμένος ή γητευμένος. Όποια κι αν είναι η ρίζα της λέξης, όλοι συμφωνούν στην ερμηνεία της, το “The concise Oxford dictionary” είναι σαφές: “Fairy: small supernatural being with magical powers”, (μτφ: Νεράιδα: μικρό υπερφυσικό ον με μαγικές δυνάμεις). Πολλές φορές οι Νεράιδες και τα Ξωτικά (Elves), μπερδεύονται ως έννοιες, κάτι το οποίο είναι λογικό, γιατί η λέξη “fairy” άρχισε να χρησιμοποιείτε ευρέως μετά τον 16^ο αιώνα, την εποχή των Τύδωρ. Μέχρι τότε η λέξη “elf” σήμαινε και την λέξη νεράιδα.  Οι νεράιδες είναι ξωτικά, τα ξωτικά δεν είναι απαραίτητα νεράιδες.

Το μέγεθος των νεράιδων, ποικίλει, άλλες φορές είναι μικροσκοπικές κι άλλες μοιάζουν στους ανθρώπους. Συνήθως είναι όμορφες, αυτό όμως δεν είναι πάντα ο κανόνας. Μπορεί να είναι καλοκάγαθες, μπορεί όμως και να φέρουν την καταστροφή. Η Νεαραϊδοχώρα (Fairyland), λέγεται πως βρίσκετε σε κάποια υπόγεια τοποθεσία και ο χρόνος δεν υπάρχει. Οι ιστορίες εμπλέκουν τις νεράιδες σε ενδογαμικές σχέσεις με τους ανθρώπους.  Τους αρέσει να απαγάγουν τις γυναίκες και τα παιδιά των ανθρώπων, τα οποία θεωρούν ότι είναι πιο όμορφα, αφήνοντας σε αντάλλαγμα τα δικά τους.